Program ve Sunumlar

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• İnfektif endokardit sıklığı, etkenleri ve risk faktörlerinde dünyada ve ülkemizde son yıllarda görülen değişiklikleri ve nedenlerini,
• Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler arasında yaş grupları, etkenler ve eğilim yaratan durumlar dahil var olan epidemiyolojik farklılıkların sebeplerini tanımlayabilir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• İnfektif endokardit şüphesi olan hastalarda kan kültürlerinin ne oranda ve neden uygunsuz alınmakta olduğunu; bu uygunsuzlukların nasıl giderilebileceğini; uygun zaman, sayı ve miktarda kan kültürü almanın kurallarını; kültür sonuçlarının doğru yorumlanmasını ve bu noktada laboratuvarla yakın çalışmanın önemini,
• İnfektif endokardit tanısında hem transtorasik hem de transözofageal ekokardiyografik incelemede yalancı pozitiflik ve yalancı negatiflik nedenlerini, bu durumlarda ne yapılması gerektiğini; hastalığın seyrinin ve tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde ekokardiyografinin yerini,
• İnfektif endokarditin tanısında radyolojik yöntemlerin yerini ve hangi durumda hangi radyolojik yöntemin kullanılmasının tanı koymada yararının olacağını,
• İnfektif endokarditin tanısında nükleer görüntüleme yöntemlerinin yerini ve hangi durumda hangi yöntemin kullanılmasının tanı koymada yararının olacağını öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• Penisilin direncinin streptokoksik ve enterokoksik endokarditlerde önemli bir sorun olup olmadığını, izole edilmiş kökenlerde penisilin MIC değerlerinin belirlenmesinin önemini ve penisilinin hangi durumlarda kullanılması ve kullanılmaması gerektiğini,
• Vankomisin direncinin stafilokoksik ve enterokoksik endokarditlerde önemli bir sorun olup olmadığını, izole edilmiş kökenlerde vankomisin MIC değerlerinin belirlenmesinin önemini ve vankomisinin hangi durumlarda kullanılması ve kullanılmaması gerektiğini,
• Daptomisin direncinin streptokoksik, enterokoksik ve stafilokoksik endokarditlerde önemli bir sorun olup olmadığını, izole edilmiş kökenlerde daptomisin MIC değerlerinin belirlenmesinin önemini ve daptomisinin hangi durumlarda kullanılması ve kullanılmaması gerektiğini öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• Hangi fungusların, hangi hasta gruplarında endokardit etkeni olabileceğini, fungal endokardit tanısında kan kültürünün yetersizliklerini ve kullanılabilecek alternatif yöntemleri, antifungal tedavinin kurallarını, hangi hastalarda hayat boyu antifungal verileceğini ve cerrahi müdahalenin yerini,
• Kan kültürü negatif endokardit olgularının ülkemizde ve dünyadaki oranlarını, bu oranların azaltılabilmesi için neler yapılabileceğini ve ülkemizde kan kültürü negatif endokarditlerde hangi antimikrobik tedavi rejimlerinin seçilebileceğini,
• S. aureus bakteriyemisi olan hastalarda infektif endokardit ayırımının nasıl yapılacağını, bu mikroorganizmanın neden olduğu endokardit olgularında klinik özellikleri ve ülkemizde metisiline duyarlı S. aureus‘un neden olduğu endokardit olgularında antimikrobik tedavi seçeneklerini öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• İmplante edilen kardiyak cihazlarla oluşan endokardit olgularında etkenleri, tanı koymayı, antimikrobik tedavi rejimlerini ve cihazın çıkartılma indikasyonlarını,
• Yapay kalp kapağı endokarditinde etkenleri, tanı koymayı, antimikrobik tedavi rejimlerini ve operasyon indikasyonlarını,
• TAVR ve cerrahi olarak yapay kapak operasyonu sonrasında endokardit gelişme oranlarını, TAVR sonrası endokardit için risk faktörlerini, etkenleri, morbidite, mortalite oranlarını ve tedavi yaklaşımını öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• Endokarditli hastalarda yaş ortalamasının artmasının nedenlerini, yaşlılarda tanı ve tedavi gecikmesinin önüne nasıl geçilebileceğini, antimikrobik tedavinin yan etki ve ilaç etkileşimleri bakımından nasıl yönetileceğini, yüksek mortalite oranlarının nedenlerini ve nasıl azaltılabileceğini,
• Nozokomiyal endokarditin tanınmasındaki güçlükleri ve hangi hastalarda ve hangi klinik durumlarda nozokomiyal endokardit olasılığının akla gelmesi gerektiğini,
• Hemodiyaliz hastalarındaki artmış infektif endokardit riskini ve bunun nedenlerini, hastalığın tanınmasındaki sorunları, bu hastalarda infektif endokarditin önlenmesi için neler yapılabileceğini öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar:

• Kalp cerrahisi ameliyatlarında kullanılan ve ülkemizdeki merkezlerin çoğunda da bulunan ısıtıcı-soğutucu cihazlardan (HCD) kaynaklanmış Mycobacterium chimaera infeksiyonları salgınının dünyadaki ve Türkiye’deki son durumunu,
• Bu mikroorganizmaya maruz kalmış ve maruziyet sonrası infeksiyon gelişmiş hastaları ne şekilde tanıyacağını öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• İnfektif endokardit hastasında kapak cerrahisinin acil ve elektif olarak yapılma indikasyonlarını, indikasyon olmasına rağmen cerrahinin yapılamayacağı koşullar olup olmadığını,
• Kalp cerrahlarının infektif endokarditli hastalarda yapılacak cerrahi girişimlerde ve sonrasında ne gibi sorunlar yaşadığını ve bu sorunların ne şekilde çözülebildiğini,
• İnfektif endokarditli hastaların tüm tedavilerinin yönlendirilmesinde, cerrahi girişimin yapılmasının gerekliliğinin belirlenmesinde bir ekip çalışmasının yararının olup olmayacağını, bu ekibin nasıl organize edileceğini öğrenir.

Bu oturumun sonunda katılımcılar,

• Hangi oral flora üyelerinin, hangi özellikleri nedeniyle sıklıkla infektif endokardit etkeni olduklarını,
• Güncel rehberlerdeki infektif endokardit antimikrobiyal profilaksi indikasyonlarını ve bu indikasyonların eskiye göre neden azaltıldığını,
• Riskli hastalarda infektif endokardit ve bakteriyemileri önlemede kullanılabilecek antimikrobiyal profilaksi dışındaki önlemleri (infeksiyon kontrol önlemleri, riskli girişimlerden kaçınma, aşılama gibi) öğrenir.